کافه جهانی

کافه جهانی یک فرایند مکالمه ساختار یافته برای به اشتراک گذاری دانش است که در آن گروههای از افراد راجع به موضوع/موضوعاتی به دور تعدادی میز بحث می کنند و به صورت دوره ای افراد از میزی به میز دیگر جا به جا می شوند و با بحث هایی که گروه قبلی انجام داده اند آشنا می شوند. این اطلاعات معمولا توسط میزبان میز داده می شود. افراد جدیدی که به میز پیوسته اند نیز فرصت ارایه نظر و بحث درباره موضوع را دارند.

مفهوم کافه جهانی در سال 1995 از خانه جوآنیتا براون و دیوید ایزاکس آغاز شد. دورهمی افراد در فضای باز به دلیل باران مختل شد و همگی به خانه پناه بردند و دسته دسته دور میزهای مختلف نشستند و با هم گفتگو کردند. افراد برای اطلاع از صحبت های یکدیگر به سر میزهای مختلف می رفتند و نتایج صحبت هایشان را ثبت کردند.

روش شناسی کافه جهانی یک قالب ساده ، موثر و انعطاف پذیر برای میزبانی گفتگوی گروههای بزرگ است. هر عنصر این روش دارای یک هدف خاص است و با یک یا تعداد بیشتری از اصول طراحی مطابقت دارد. این روش با هفت اصل طراحی یکپارچه که در ذیل آمده است منطبق می باشد:

• متن را تنظیم کنید
• فضای مهمان نوازانه­ای ایجاد کنید
• سؤالاتی را که مهم است کشف کنید
• همه را به همکاری تشویق کنید
• چشم اندازهای مختلف را به هم متصل کنید
• برای درک انگاره­ ها و بینش­های هم به یکدیگر گوش دهید
• اکتشافات جمعی را به اشتراک بگذارید

 این روش یک شبکه زنده از گفت و گوی مبتنی بر همکاری درباره پرسش­ هایی پیرامون موضوعات مربوط به کار واقعی ایجاد می ­نماید. کافه­ ها به منظور دست­یابی به اهداف خاص، در زمینه­ های مختلف نام­گذاری شده­ اند، به عنوان مثال، کافه ­های خلاقانه، کافه های استراتژی، کافه های رهبری و کافه های باهمستان[1]. گفت و گوهای کافه جهانی بر اساس اصول و قالب شکل گرفته توسط کافه جهانی پایه­ گذاری شده است و یک جنبش جهانی برای پشتیبانی از گفت و گوهایی است که موضوع آن همکاری، حکمرانی و باهمستان در سرتاسر جهان است.

یک استعاره تحریک آمیز ما را قادر می­ سازد راه­های جدیدی را برای متفاوت کردن زندگی و کارمان بیابیم. قدرت گفت و گو آن­قدر نامرئی و طبیعی است که معمولاً از آن غافل می­ شویم. برای مثال به تمام انتخاب­های یادگیری و عملکردی که موجب می­شود مردم در داخل سازمان­ها و باهمستان­ها از یک گفت و گو به گفت و گوی دیگر حرکت کنند، توجه کنید. روزی که ما از قدرت گفت و گو به عنوان یک فرآیند کلیدی در تمام جنبه ­های زندگی­ مان آگاه شویم، می ­توانیم برای دست­یابی به منفعت دوجانبه، آن را به طور مؤثرتری به کار ببریم. علاوه بر صحبت و گوش دادن، ممکن است افراد ترغیب شوند که نتایج گفتگوی خود را یادداشت نمایند تا برای اطلاع رسانی به افراد بعدی که در پای میز حاضر می شوند استفاده بشود. اگرچه ممکن است در ابتدا سؤالات از پیش تعریف شده باشد، ولی در رابطه با نتایج یا راه حلها از قبل تصمیم گرفته نشده است. فرض اساسی کافی جهانی این است که بحث جمعی می تواند برداشت های مردم را تغییر داده و اقدامات جمعی را ترغیب کند.

کافه جهانی برای رفع نیازهای متنوع، می ­تواند تغییر پیدا کرده و تعدیل شود. ویژگی هایی مانند بستر کار، تعداد افراد، هدف، موقعیت مکانی و شرایط دیگر در دعوت، طراحی و انتخاب سؤال منحصر به فرد برای هر رویداد تاثیر می گذارد. اما مدل اصلی متشکل از 5 مولفه زیر می باشد:

1. چیدمان: ایجاد یک محیط ویژه، اغلب برگرفته از فضای کافه است، همانند میزهای گرد کوچک پوشیده شده با یک رومیزی لینن سفید یا شطرنجی، کاغذ کرافت، خودکارهای رنگی، گلدانی از گل­ها و سایر موارد اختیاری. پشت هر میز می­بایست (در حالت بهینه) 4 صندلی و نه بیش از 5 صندلی وجود داشته باشد.
2. خوش ­آمدگویی و مقدمه: میزبان با یک خوش­ آمدگویی گرم و مقدمه­ای درباره فرآیند کافه جهانی، تنظیم مفاد، به اشتراک­ گذاری آداب و رسوم کافه و یخ ­شکنی و راحت بودن شرکت­ کنندگان آغاز می­کند.
3. گروه­های کوچک گردهم: این فرآیند با نخستین گفت و گوی بیست دقیقه­ ای میان گروه­های کوچک چهارنفره گرد هر میز آغاز می­ شود. در پایان بیست دقیقه هر عضو گروه به سمت یک میز دیگر حرکت می­ کند. آن­ها ممکن است یک نفر را برای دور بعدی به عنوان میزبان میز بگذارند که به گروه بعدی خوش­ آمد بگوید و بطور خلاصه آن­ها را در جریان آن­چه که در دور قبل اتفاق افتاده، بگذارد.
4. پرسش­ ها: هر دور با پرسشی که به ویژه برای مفاد و زمینه خاص و هدف مورد نظر کافه جهانی ساخته شده، آغاز می ­شود. این پرسش­ها می ­توانند برای بیش از یک دور به کار روند یا ممکن است برای تمرکز بر روی گفت و گو یا هدایت جهت آن یکدیگر را بهبود ببخشند یا تصحیح کنند. یا اینکه می تواند در هر دور سوال ها متفاوت بشود.
5. درک و برداشت کردن: پس از آن افراد در گروه­های کوچک ( و یا در بین دورها، در صورت نیاز) دعوت می ­شوند تا فهم و درک خود یا دیگر نتایج گفت و گوهایشان را با بقیه افراد گروه بزرگ به اشتراک بگذارند. این نتایج به صورت بصری به روش های گوناگونی منعکس می شوند ، که اغلب از ثبت گرافیکی (بر روی کاغذ و با استفاده از تصاویر و رنگ) در جلوی اتاق استفاده می شود.

فرآیند اصلی بسیار ساده است، اما پیچیدگی­ ها و تفاوت­های ظریف بستر کار، تعداد افراد، طراحی پرسش و هدف می ­تواند برای برگزاری بهینه موجب شود که یک میزبان باتجربه را برای کمک بیاوریم.

منبع: www.theworldcoffe.com

[1] . باهمستان ترجمه Community است که داریوش آشوری آن را ترجمه نموده است.