تجربه شرم و حفظ امنیت روانی فضای تسهیلگری

معرفی جلسه

وقتی در حین فعالیت تسهیلگری شرم به سراغتان می‌آید، فشاری را در درونتان تجربه می‌کنید. ممکن است ضربان قلبتان آنقدر زیاد شود که نفس کشیدن را سخت کند. دهانتان خشک شود و در درون خودتان فرو بروید. دوست دارید یک جوری از جمع فاصله بگیرید که انگار از اول نبودید. اگر می توانستید یک پاک کن برمی داشتید و نه تنها اسمتان بلکه خودتان را هم از جمع و گروه پاک می‌کردید.

شرم، تجربه ای است که طی آن ما به واسطة نقصی که در وجود یا نقش اجتماعی خودمان احساس می کنیم، خودمان را لایق احساس تعلق داشتن به گروه و ابراز نظر نمی دانیم، و چون ارزشی برای خودمان قائل نیستیم، تنها خودمان را به شرط ها و اما و اگر ها می پذیریم.

بعضی افراد در مواجهه با خودشان دچار این هیجان می شوند. بعضی افراد در گفتگوها و ارتباطشان با دیگران چه در نقش تسهیلگر و چه در نقش مشارکت کننده تجربه اش می کنند. این هیجان ما را به گفتن این جملات ترغیب می کند: من لایق این جایگاه نیستم! استعدادش را ندارم! از عهده اش بر نمی آیم!…

اگر هیجان شرم سراغ من تسهیلگر یا شرکت کنندگان آمد، چگونه با آن مواجهه شوم؟ اگر طرف مقابل ام این تجربه را داشت، چگونه تعامل کنم؟ آیا سکوت کردن در برابر آن کمک کننده است، یا پذیرفتن و آگاه شدن به آن؟

در این جلسه درباره این هیجان در فضای تسهیلگری صحبت کردیم، تا از امنیت روانی تسهیلگر و شرکت کنندگان بیشتر مراقبت کنیم!

زمان برگزاری: 29 شهریور 1400

سطح جلسه: مبتدی تا پیشرفته

معرفی تسهیلگر مهمان

نرگس سادات شهرستانی متولد 1362 چند سالی است که درباره احساس شرم و گناه در رابطه فردی و میان فردی تحقیق، و درباره ظرافتهای لایه های وجودی انسان درباره این دو احساس گفتگو می کند، و آگاهی به آن را کلید مهمی در برقراری و شکل گیری ارتباط می داند. با تسهیل گران و نوجوانان فراوانی درباره این موضوع تبادل نظر داشته، و همچنان آماده شنیدن و گفتن درباره شرم است.