تکنیک مَچ‌ می

اگر برای جلسات تسهیلگری آنلاین خود به دنبال تکنیکی تعاملی جهت یخ‌شکنی و معرفی شرکت‌کنندگان به یکدیگر هستید تکنیک «مَچ‌ می» (Match Me) پیشنهاد خوبی برای شما خواهد بود. این تکنیک که نیازی به ابزارهای تعاملی پیچیده ندارد و مناسب ضعیف‌ترین دسترسی‌ها به اینترنت طراحی شده است، به شما کمک می‌کند تا بتوانید آن‌ را در جلسات مختلفی در پلتفرم‌های گوناگون به‌کار ببرید.

یخ‌شکنی ابتدای جلسه، می‌تواند کارگاه آنلاین شما را به موفقیت برساند و یا با سرخورده کردن هیجان شرکت‌کننده‌ها، کارگاه را با شکست سختی روبرو نماید. بنابراین بهتر است با دقت و هیجان بیشتری برنامه‌های یخ‌شکنی را طراحی کنید و هر بار چاشنی تازه‌ای به آن اضافه نمایید تا بتوانید در ابتدای کارگاه به شرکت‌کننده‌ کمک کنید متمرکز شود.  

با اسامی و ویژگی‌های شرکت‌کنندگان آشنا می‌شود.

هدف تکنیک

هدف از تکنیک مَچ‌ می، یخ‌شکنی و آشنا شدن شرکت‌کننده‌ها با یکدیگر است. همچنین تسهیلگر با شرکت کنندگان و ویژگی های آنها آشنا می شود. می تواند توجه شرکت کنندگان را به موضوع خاصی جلب نماید.

شرکت کننده در این تکنیک:

• به ویژگی‌های خاص خود فکر می‌کند؛
• خود را در جمع ابراز می‌کند؛
• با پلتفرم ارتباط می‌گیرد؛
• احساس منحصر به فرد بودن می‌کند؛
• با سایر شرکت‌کنندگان ارتباط می‌گیرد؛
• مورد توجه دیگران قرار می گیرد؛
• گوش کردن فعال را تمرین می کنند؛
• در چالشی هیجان انگیز از موضوعات روزمره قبل از جلسه جدا شده و برای شروع کارگاه متمرکز می‌شود.

ملزومات تکنیک مَچ‌ می:

• پرسش
• دو نفر گرداننده فعالیت
• فایلی برای ثبت خروجی ها و به اشتراک گذاری
• مناسب برای 5 الی 15 نفر شرکت کننده

روش انجام تکنیک مَچ می:

ابتدا بر اساس موضوع جلسه، هدف از یخ شکنی، زمان و تعداد شرکت کنندگان تعدادی پرسش آماده کنید. پیشنهاد می شود در حدود 3-4 پرسش با پاسخ های کوتاه باشد که در عین ایجاد چالش و هیجان، باعث سردرگمی و کسل کننده شدن فعالیت نشود. پرسش ها می تواند مرتبط به ویژگی ها فردی، شغلی و یا نظرات افراد راجع به یک موضوع مشخص باشد. ترجیح بر این است که سوالات با احترام به حریم خصوصی افراد تعیین شود.

مثال: نام تان، عنوان زمینه‌ی حرفه‌ای‌تان، یک نماد مورد علاقه تان از طبیعت

هر شرکت‌کننده میکروفون خود را باز می‌کند و به هر سه پرسش پاسخ می‌دهد. از دیگر شرکت‌کنندگان بخواهید که به دقت به صحبت‌های سایرین گوش بسپارند. این روند ادامه می یابد به گونه ای که کلی شرکت کنندگان به سوالات پاسخ دهند. هم‌زمان با این عمل، یکی از گردانندگان جلسه، اطلاعات شرکت‌کنندگان را در جدولی به نام جدول شاهد ثبت می‌کند. شرکت‌کنندگان این جدول را مشاهده نمی‌کنند. یک جدول مشابه نیز وجود دارد که اطلاعات توسط گرداننده‌ی دیگری، به صورت پراکنده در آن وارد می‌شود. بعد از ثبت اطلاعات تمام شرکت‌کنندگان، تصویر جدول دوم که اطلاعات به صورت پراکنده در آن ثبت شده است، به نمایش گذاشته می‌شود. در این بخش، از شرکت‌کننده‌ها می‌خواهیم ویژگی‌ها و نام افراد را به هم ارتباط دهند. یکی از شرکت‌کننده‌ها را انتخاب می‌کنیم و از او می‌خواهیم تا مشخصات یک نفر را که به خاطر سپرده به یکی ‌دیگر ارتباط دهد. گرداننده‌ای که جدول شاهد را پر کرده بود صحت حدس این شرکت‌کننده را کنترل می‌کند. حالا همین شخص، نفر بعدی را انتخاب می‌کند تا او بتواند اطلاعات مرتبط با شخص دیگری را به هم وصل کند. تمام مراحل به صورت شفاهی انجام می‌شود. این کار را آن‌قدر ادامه می‌دهیم تا هر شرکت‌کننده دست‌کم یک‌بار امکان حدس زدن داشته باشد.

نگارنده: زهرا عبادی